Martinus van Weert woonde tijdens de oorlog aan de Hoogstraat 33 te Waalre.
In het kader van de Arbeitseinsatz werd hij tewerkgesteld in de Mauserfabrieken in Oberndorf am Neckar, Duitsland.
De omstandigheden daar waren zwaar; er heersten honger en ziekten.
Sommige arbeiders konden in geval van een voorgenomen huwelijk een speciaal verlof krijgen om tijdelijk naar Nederland terug te keren om te trouwen.
Zo kreeg Martinus op 30 juni 1943 een speciaal verlof van 1 tot 12 juli om te kunnen trouwen.
Zijn overlijdensakte vermeldt echter dat hij op 16 juli 1943 is overleden, zonder echtgenote. Ook komt zijn naam voor op een lijst van oorlogsslachtoffers die kort na de oorlog is opgesteld.
Hieruit mogen we aannemen dat Martinus ziek en verzwakt uit Duitsland is teruggekeerd, en kort daarna is overleden aan de gevolgen daarvan in het ziekenhuis te Eindhoven.