Majoor Komrower
Hieronder de tekst uit het boek: “De Weg naar Valkenswaard”.
Ten zuiden van Valkenswaard was het ook nog steeds niet rustig. Er zaten nog overal Duitsers her en der verspreid. Op 18 september gaat Major Komrower van de Northumberland Hussars, samen met zijn chauffeur, Gunner Mansfield in hun jeep poolshoogte nemen in Borkel en Schaft. In Borkel werden de mannen onder vuur genomen door de daar nog aanwezige Duitse troepen.
Bij deze beschieting belande de jeep in de sloot en raakten Major Komrower en zijn chauffeur gewond. De heer Hoevenaars wist de Major uit zijn benarde positie te bevrijden en naar zijn huis te brengen. De Major schreef een briefje dat de heer Hoevenaars in zijn schoen stopte. Met dit briefje wist de heer Hoevenaars de geallieerde troepen te bereiken.
Deze waren ondertussen gevorderd tot het begin van het dorp. De heer de Louw die deel uitmaakte van de E.H.B.O.-ploeg van Valkenswaard werd geïnformeerd dat er een gewonde Britse militair bij Hoevenaars aanwezig was. Toen de heer de Louw het huis binnenkwam zag hij daar de gewonde Major Komrower. Het bloed gutste uit de Major. Hij was geraakt in zijn rechterlong, en de heer de Louw begon direct met het verbinden van de wonden. De Major vroeg de heer de Louw om zijn onderscheidingstekens van zijn uniform te verwijderen en deze aan diens commandant te overhandigen. Verder vroeg hij om de aantekeningen te verwijderen die op een kaart stonden die hij bij zich had. De heer de Louw deed dit en verstopte de kaart met zijn kaarthouder achter de kast. De heer Hoevenaars had ondertussen al het pistool van de Major begraven.
De heer de Louw heeft enige tijd het huis verlaten om bij andere mensen te gaan kijken, en eventuele hulp te verrichten. Toen hij terugkwam waren er reeds Duitsers bij het huis van Hoevenaars. Deze Duitsers gaven de heer de Louw het bevel om de schuilkelder in te gaan. De Duitsers waren reeds voorbereidingen aan het treffen om de brug tussen Borkel en Schaft op te blazen. De heer de Louw weigerde dit en wees naar zijn E.H.B.O.-armband. De Duitsers stemde hiermee in en zeiden hem te waarschuwen wanneer de brug gesprongen zou worden.
Rond 14.30 uur bereikte Captain J.T.A. Lloyd van het Royal Army Medical Corps het bericht dat er zich in Schaft een gewonde officier (Komrower) en een gewonde soldaat (Mansfield) bevonden. De Captain bevond zich op dat moment op de verbandpost bij de boerderij van, van de Ven (Den Hoek) tegenover café Rustoord. Om het bericht te onderzoeken verliet de Captain de verbandpost. In een rode kruis Jeep ging hij samen met zijn chauffeur en hospik, Sergeant Woodcock op weg. Op een kruising trof hij Major Holdsworth, compagnies commandant “D” company 2nd Devons. Deze was op dat moment bezig een aanval op het dorp Schaft voor te bereiden. Aangezien de informatie omtrent de Duitse troepen erg onduidelijk was, en de gewonden dringend op hulp zaten te wachten, besloot de Captain met zijn Sergeant toch een kijkje te nemen in het dorp. Daar aangekomen vertelde de Captain aan de reeds verschenen Duitsers dat hij daar was om de gewonde Britse militairen mee terug te nemen.
De Sergeant en de Captain werden naar de Duitse commandant geleid. Deze ging akkoord met het verzoek op voorwaarde dat de Captain de Duitsers een Duitse officier terug zou bezorgen. De Duitsers hadden door de gevechten van de dag ervoor veel ervaren officieren verloren en hadden dringend behoefte aan vervanging. De Captain kon dit niet beloven. Hij stelde voor om zelf te blijven, en dat de Sergeant Woodcock terug zou gaan met de gewonde Major Komrower. De Sergeant zou dan zijn best zou doen om een Duitse officier te regelen. Hierop brachten de Duitsers de Britse geneeskundige militairen bij de Major Komrower.
De Captain zag dat de Major ernstig gewond was aan zijn borst en begon gelijk met zijn behandeling. Op dat moment was er geen spoor van de gewonde Gunner Mansfield.
Na de behandeling werd Major Komrower door Sergeant Woodcock teruggebracht naar eigen troepen. Captain Lloyd werd geblinddoekt naar een ander huis gebracht. In het huis waar de heer de Louw zich bevond werd ondertussen door de Duitsers een tweede gewonde Britse militair binnengebracht.
De arm van deze militair hing nog maar vast op zo’n vijf cm vlees. Hij werd snel in een stoel gezet. Een Duitser bood zijn hulp aan, en sneed vanachter met een mes de arm van de militair af. Daarna hielp hij mee de gewonde man op een vloermatje te leggen. De heer de Louw legde een knevel aan om het bloeden van de militair te stoppen.
Rond 19.00 uur werd Captain Lloyd opnieuw geblinddoekt en weer mee teruggenomen. Daar trof de Captain, Sergeant Woodcock met een Duitse officier. Deze had hij verkregen in het krijgsgevangenkamp in Leopoldsburg. De Britten wilde ook de ondertussen opgedoken Mansfield mee terugnemen, maar de
Duitsers wilden deze ook weer ruilen tegen een Duitse soldaat. Captain Lloyd wist de Duitsers op andere gedachten te brengen en rond 19.30 uur mochten de Britten met hun twee gewonden vertrekken.
De Duitsers hadden ondertussen de heer de Louw verteld dat de brug gesprongen ging worden. Hij moest vertrekken richting een boerderij tegenover de school. Ondertussen kwam de Britse rode kruis jeep met de gewonden hem voorbijgereden. Aangezien deze niet erg hard reed wist de heer de Louw in de jeep te springen. De Britten lieten de rode kruis vlag over hem heen hangen, en zo bereikten ze allen de rode kruispost bij Hoek. Die avond kwam er een Britse Colonel die met een Duitse tolk met de heer de Louw wilde spreken.
Ze spraken over alles wat er die dag gebeurd was. De heer de Louw gaf de Colonel veel informatie over alles wat hij wist van de Duitsers. Daarna gaf hij de Colonel de emblemen van Major Komrower. Hij vertelde dat de Major had gezegd: “Give commander”. De Colonel peinsde even, en vertelde dat de Major ondertussen was overleden aan zijn verwondingen. Hierna gaf hij de onderscheidingstekens terug aan de heer de Louw als aandenken.
Major Donald Alexander Komrower is 24 jaar oud geworden. Na eerst begraven te zijn geweest in Valkenswaard is hij na het aanleggen van de Britse begraafplaats overgebracht naar zijn huidige graf. Donald Alexander Komrower rust in graf II B 20.
Toen de vader van Donald Komrower is overleden, werd zijn as door een andere zoon over het graf van Donald uitgestrooid.