Hoewel Laurentius voor de oorlog naar Roosendaal was vertrokken werd hij na zijn dood overgebracht naar de begraafplaats in Valkenswaard. Dit omdat de rest van zijn familie daar nog woonde.
Er is na de oorlog veel correspondentie geweest tussen de familie, de gemeente Valkenswaard en de oorlogsgraven stichting. Voornamelijk over het feit of hij gedwongen of vrijwillig naar Duitsland was vertrokken. In zijn laatste brieven naar zijn familie schreef Laurentius dat hij samen met enkele anderen naar Duitsland moest omdat er geen werk was. Er was destijds nog geen sprake van gedwongen vertrek, maar aangezien Laurentius werkeloos was zal dit door de bezetter wel gestimuleerd zijn.
Vermoedelijk is Laurentius in Wuppertal bij een auto ongeval om het leven gekomen.