Tegenaanvallen

De verovering van een brug over het Maas-Schelde kanaal was voor de Britten een belangrijke gebeurtenis omdat ze hiermee een snelle verdere opmars mogelijk maakten. Voor de Duitse zijde was deze gebeurtenis eveneens belangrijk maar dan in negatieve zin. Het was voor hen zaak om deze brug terug in handen te krijgen of anders te vernietigen. Het Maas-Schelde kanaal was voor hen een belangrijke verdedigingslinie die de Geallieerde legers buiten Nederland moest houden.

De Britten verwachtten de tegenaanval van de Duitsers al in de avond van 10 september 1944 maar deze was uitgebleven. De volgende ochtend verslapte de aandacht van de Britten en werd er in de ochtend zoals altijd begonnen met wassen, scheren en ontbijten.

De verdediging van de Britten was ingericht aan de noordzijde van het kanaal omdat men verwachtte dat een eventuele tegenaanval van die zijde zou komen. Hoewel hiervoor gewaarschuwd door diverse verkenningseenheden, lieten de Britten zich verassen toen de Duitse tegenaanval vanuit de zuidzijde van het kanaal kwam.

De Duitsers wisten onopgemerkt in de buurt te komen van het kruispunt aan de zuidzijde van de brug waar het hoofdkwartier van de Irish Guards zijn voertuigen had opgesteld. De Duitsers richtten de kanonnen van hun gemotoriseerd geschut en wisten binnen enkele minuten veel voertuigen uit te schakelen. De Irish Guards waren totaal verrast en zetten een paniekerige, ongeorganiseerde verdediging in. Het zou hen enkele uren kosten om de Duitsers terug te drijven. Toch wisten ze de vitale brug uit handen van de Duitsers te houden.

Het aantal slachtoffer was bij deze gebeurtenis is erg hoog. Dit zowel aan beide zijden van de strijdende partijen als onder de burgerbevolking.

Één van de slachtoffers van de Irish Guards was de Majoor David Peel. Deze was bestempeld als de held van de verovering van de brug de avond ervoor. Voor die acties zou de majoor posthuum het Military Cross ontvangen. Echter gedurende de tegenaanval op 11 september sneuvelt hij bij het verdedigen van de brug. Tijdens het gevecht wist de majoor met zijn tank “St. Patrick” vier treffers te boeken op een Duitse Sturmgeschütz. Deze werd eveneens geraakt door een tank vanuit de noordzijde van het kanaal en vloog in brand. Hierop gaf de majoor Peel zijn tank over aan de luitenant Briant en ging te voet op verkenning. Hierbij diende hij als gids voor de tank “Ulster” van majoor Gordon-Watson. Helaas voor majoor Peel zag een Duitse Sturmgeschütz hem, en deze wist de majoor met een enkel schot uit te schakelen. De majoor overleed snel hierna aan zijn verwondingen.

De majoor Peel, ligt net als de meeste andere Britse slachtoffers van die dag begraven op de Britse militaire begraafplaats in Leopoldsburg.

Meer weten?

In ons boek “The road to Valkenswaard” komt deze episode uitgebreid aan bod. Deze is te bestellen via info@erfgoed40-45.nl

De volgende boeken zijn ook erg informatief:
* Autumn Gale/ Herbst sturm – Jack Didden en Maarten Swarts http://www.autumngale.com/nl/
* Kampfgruppe Walther and Panzerbrigade 107 – Jack Didden en Maarten Swarts http://www.autumngale.com/kampfgruppe-walther/
* De brug tot Market Garden – J. Israël