Het gezin Leemans woonde met 5 kinderen op de Markt nummer 13 te Valkenswaard. Johannes werkte eerst op het postkantoor in Valkenswaard maar ging later het verzekeringen en makelaardij in.
In 1933 had hij samen met zijn zwager het krantje “De Grenspost” opgericht. Dit blaadje werd gedrukt bij drukkerij van Leeuwen-Baken in Valkenswaard. Johannes was redacteur voor de krant.
Op 7 augustus 1944 werd er plots om 4 uur in de ochtend aangebeld bij de familie. Toen deze open wilde doen werd de deur opengeslagen en rende er een Duitse overval groep onder leiding van de Gestapo binnen. In paniek probeerde Johannes zonder schoenen te vluchten. Toen hij van het dak afsprong raakte hij daarbij gewond aan zijn enkel.
De Duitsers schoten op de vluchtende Johannes en raakte daarbij per ongeluk één van hun eigen mannen neer. De achtergebleven leden van het gezin werden ondervraagt waar Johannes was en het huis werd daarbij grondig doorzocht. Rond 10.00 uur werd Johannes gevonden die door zijn verwondingen niet in staat was geweest om verder te vluchten.
Johannes Leemans werd overgebracht naar de ziekenboeg van het kamp Vught waar hij lichtelijk kon herstellen. Op 6 september 1944 werd hij doorgevoerd naar het concentratiekamo Sachsenhausen waar hij ter werk gesteld werd. Hierna komt hij via enkele omzwervingen in februari 1945 aan in kamp Langenstein- Zwieberge een buitenkamp van Buchenwald. Daar aangekomen werd hij slachtoffer van Dysenetrie. Deze ziekte verzwakt hem behoorlijk maar hij weet hier wat boven op te komen en het werk te hervatten. Omdat hij ernstig verzwakt was liep Johannes longontsteking op. Deze ziekte kwam hij niet meer te boven en hij overleed aan de gevolgen ervan.